balla f. n- (oder ō-)St., in Gl., einmal Notker,
Bo.: ‚(rundlicher) Bissen, offa, massa, ofella; Ku-
gel, Ball (zum Spielen oder Werfen), pila‘. S.
bal¹, ballo (zum Nebeneinander von m. a- und
n-St. sowie f. n- (oder ō-)St., vgl. Wilmanns,
Dt. Gr. II § 166 Anm. — Ahd. Wb. I, 796;
Schützeichel³ 12; Starck-Wells 41.