bittrônAWB sw. v. II, nur Gl. 4, 195, 11 (11./
12. Jh.): ‚erbittert, gereizt sein, acedior‘ (mhd.
frühnhd. bittern; ae. biterian). S. bittar. – Ahd.
Wb. I, 1153; Splett, Ahd. Wb. I, 71.