boclîhAWB adj., nur gen.pl. boclihe rosango Gl.
2, 74, 17 (Clm. 14324, 11./12. Jh.): ‚Tragödie,
tragoedia‘. Es handelt sich hier um eine direkte
Übersetzung von tragoedia, gr. τραγῳδία
‚Bocksgesang‘. Zur Etym. des griech. Wortes
vgl. G. Else, Hermes 85 (1957), 17 ff.; Frisk,
Gr. et. Wb. II, 916; Boisacq, Dict. ét. gr.⁴
978 f.; Chantraine, Dict. ét. gr. 1128. — Ahd.
Wb. I, 125; Splett, Ahd. Wb. I, 86; Starck-
Wells 69.