brûh m. i-St., nur Notker, M.Cap.: ‚Ge-
brauch, Benutzung, usus‘ (mhd. brûch, nhd.
Brauch; mndd. brūk; vgl. ae. brȳce). S. brû-
chan. — brûhnissî f. īn-St., nur Gl. 2, 296, 38:
‚Nutzen, usus‘. S. -niss. — Ahd. Wb. I, 1434;
Splett, Ahd. Wb. I, 110; Schützeichel⁴ 81;
Starck-Wells 80.