bruh m. i-St., nur Notker, Williram und in
Gl.: ‚Brechen, Riß, Bruchstück, fragmentum,
scissura, fragmen‘ (mhd. bruch, nhd. Bruch; as.
bruki, mndd. bröke; mndl. broke; ae. bryce). S.
brechan. — Ahd. Wb. I, 1429 f.; Splett, Ahd.
Wb. I, 98; Schützeichel4 81; Starck-Wells 80.