duruhskouwîg adj., nur Himmel u. Hölle:
‚durchsichtig‘ (mhd. durchschouwec). S. duruh-
skouwôn. Zu deverbalen Bildungen mit dem
Suffix -îg vgl. ahd. bîzîg ‚bissig‘ (Krahe-Meid,
Germ. Sprachwiss. III § 144). — duruhskouwilî
f. īn-St., nur Gl. 2, 153, 37: ‚Scharfblick, perspi-
cacia‘. S. -il. — duruhskouwilîh adj., nur Gl.
3, 253, 70: ‚einsichtsvoll, scharfsichtig, perspi-
cuus‘. S. -lîh. — Splett, Ahd. Wb. I, 856; Starck-
Wells 113; Heffner, Word-Index 37.