einlîchamîg adj., nur Notker, Ps.gl.: ‚einen
Leib habend, incorporatus‘. S. ein, lîchamo,
-îg. — Ahd. Wb. III, 199; Splett, Ahd. Wb. I,
173. 350. 539; Schützeichel⁴ 100; Starck-Wells
121 (‚einverleibt, verkörpert‘).