ferrênAWB sw. v. III, nur bei Notker: ‚fern sein,
sich entfernen, elongare (pass. und intr.), longe
fieri‘ (mhd. verren, frühnhd. ferren [Dt. Wb.
III, 1542 f.]; mndd. vēren, verren; mndl. ver-
ren; afries. firia; ae. feorrian, me. ferren). S.
fer. Vgl. firren. — Ahd. Wb. III, 749; Splett,
Ahd. Wb. I, 223; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 257;
Schützeichel⁵ 132.