finstar² m. und n. a-St., Gl. 1, 73, 33
(9. Jh.), Otfrid, Psalm 138, Himmel und
Hölle: ‚Finsternis, Höllenfinsternis, Verfinste-
rung, chaos, infernus, tenebrae‘ (vgl. mhd. vin-
star f.). S. finstar¹. — Ahd. Wb. III, 883; Splett,
Ahd. Wb. I, 235; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 265;
Schützeichel⁵ 134; Starck-Wells 154; Schützei-
chel, Glossenwortschatz III, 172.