*gidihti n. ja-St., nur Gl. in Hs. Engel-
berg, StiftsB Cod. 122 (14. Jh., alem.):
‚Dichtung, Lied; carmen, musa‘ (mhd. ge-
tiht[e], md. geticht, nhd. Gedicht; mndd. ge-
dichte; mndl. gedichte; ae. gediht). Ableitung
mit Präfix gi- (s. d.) vom sw. v. II dihtôn
(s. d.). — Schützeichel, Glossenwortschatz 9,
470.