gilirnîgAWB adj., N, Npg: ‚erkenntnisfähig;
docibilis, scientiae susceptibilis‘. S. gilirn, -îg.
— gilirnungaAWB f. ō-St., N: ‚Wissen; disciplina‘.
Kollektivbildung mit Präfix gi- (s. d.) und Suf-
fix -unga (s. d.). S. lirnunga. — Ahd. Wb. 5,
849 (s. v. gilernunga); Splett, Ahd. Wb. 1, 555;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 411; Schützeichel⁶
217; Starck-Wells 211.