giniuzi n. ja-St., nur Gl. 2,358,7 (1.
Viertel des 12. Jh.s, alem.): ‚Straflosigkeit;
impunitas‘. S. giniozan. — Splett, Ahd. Wb. 1,
671; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 425 (s. v. gi-
niuz); Schützeichel6 154; Starck-Wells 215
(s. v. ginioʒ); Schützeichel, Glossenwortschatz
7, 110.