gitungaAWB? f. ō-St., Gl. 1,297,29 (letztes
Drittel des 9. Jh.s): ‚unterirdisches Gemach;
(ostiolum)‘. Denominale Ableitung mit Präfix
gi- (s. d.). S. tung. — gîtungaAWB f. ō-St., Gl.
1,698,24/25 (12. Jh.) gitungi: ‚Begierde,
Verlangen; ambitus‘ (zur Graphie -i für -a s.
Matzel 1957: 112 f.). S. gît, -unga. — Ahd. Wb.
4, 296; Splett, Ahd. Wb. 1, 308. 1029; Köb-
ler, Wb. d. ahd. Spr. 459; Schützeichel⁶ 135;
Starck-Wells 225; Schützeichel, Glos-
senwortschatz 3, 470; 10, 92 (Ansatz gitun-
gi).