anabetAWB n. a-St., zweimal in Gl.: ‚Wahrsagerei,
(h)ariolandum‘. Ahd. Wb. I, 411; Starck-Wells
24. — anabetriAWB m. ja-St., Gl., Notker: ‚Wahrsa-
ger, heidnischer Priester, (h)ariolus, (h)aruspex‘
(mhd. anbetære, nhd. Anbeter; mndd. anbēder;
mndl. aenbedere). S. ana, bet. — Ahd. Wb. I, 411;
Schützeichel³ 6; Starck-Wells 24 f.