firspurnida f. ō-St., nur Gl. 1, 252, 35 (K)
und Notker: ‚Anstoß, Ärgernis, offendiculum,
scandalum .i. mentis offensio‘. S. firspurnan,
-ida. — Splett, Ahd. Wb. I, 918; Köbler, Wb. d.
ahd. Spr. 288; Starck-Wells 159; Schützeichel,
Glossenwortschatz IX, 146.