bêrfarhAWB n. a-St., nur Gl. 3, 10, 32 (9. Jh.) paer-
farh: ‚Ferkel, ferrat‘ (vgl. Bloch-Wartburg, Dict.
ét. de la langue franç. s. v. verrat). S. bêr, farh. —
Ahd. Wb. I, 898; Starck-Wells 47.