eiterbrâmeAWB mhd. sw. f., nur Gl. 3, 556, 43
(14. Jh.): ‚Erdbeere, fravulum‘ (= fragifolium,
vgl. Diefenbach, Gl. lat.-germ. 245). S. eitar,
brâma. Vgl. eiterbirne. — Ahd. Wb. III, 239;
Splett, Ahd. Wb. I, 95. 177; Starck-Wells 123.