fiebarwurzAWB f. i-St., nur in zwei Gl. des
11. Jh.s: ‚Osterluzei, Hauhechel?, aristolochia,
fassara‘ (Aristolochia Clematitis L., Ononis ar-
vensis L.) 〈Var.: Gl. 3, 491, 2 fieberwurz, Gl.
3, 470, 17 vieuerwrt〉. Im Mhd. nur bieverwurz
st.f. mit Konsonantenumstellung wie in mhd.
biever ‚Fieber‘ → fiebar, nhd. Fieberwurz.
Ahd. Wb. III, 801; I, 995 f.; Splett, Ahd. Wb. I, 228.
1164. 59; Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 260; Starck-Wells
150. 52. 837; Schützeichel, Glossenwortschatz III, 137;
Graff I, 1050; Lexer I, 270 (bieverwurz); Benecke III,
828 (bieverwurz); Diefenbach, Gl. lat.-germ. 48 (ari-
stolochia); Götz, Lat.-ahd.-nhd. Wb. 53 (aristolocia).
256 (fassara); Dt. Wb. III, 1623; Kluge²¹ 73 f. — Mar-
zell, Wb. d. dt. Pflanzennamen I, 393; Fischer, Mittel-
alt. Pflanzenkunde 205. 276.
S. auch fiebar, wurz, bibarwurz, bieverwurz.