hasanriAWB m. ja-St., nur Gl. 1,634,20. 21
(beide 12. Jh.) und 4,280,39 (um 1352): ‚ei-
ner, der glättet, ebnet; strator‘. Nomen agen-
tis mit dem Fortsetzer des Lehnsuffixes ur-
germ. *-ri̯a-; vgl. Krahe-Meid 1969: 3,
§ 85, 1. S. hasanôn, -ri. — hasanenAWB? sw. v. I,
Gl. 1,435,40 (3. Viertel des 11. Jh.s, bair.);
2,458,7 (11. Jh.): ‚glätten; dolare, polire‘
(nur part.prät.). S. hasan. — gihasanenAWB? nur
Gl. 4,169,26 (12. Jh.): ‚glätten, feilen; colli-
mitare‘ (offenbar mit lima ‚Feile‘, limare
‚feilen‘ zusammengebracht). S. hasanen. —
Ahd. Wb. 4, 751 f.; Splett, Ahd. Wb. 1, 360;
Köbler, Wb. d. ahd. Spr. 397. 522; Schützei-
chel⁶ 151; Starck-Wells 259; Schützeichel,
Glossenwortschatz 4, 202.