Albert L. Lloyd, Rosemarie Lühr, Otto Springer. Etymologisches Wörterbuch des Althochdeutschen II. Vandenhoeck & Ruprecht, 1998. (ISBN 978-3-525-20768-0). s. v. 'bluostarhûs'. (https://ewa.saw-leipzig.de/articles/bluostarh%C3%BBs)
bluostarhûs n. a-St., nur in Gl.: ‚Opferhaus,
Götzentempel, idolium‘. S. bluostar, hûs. — bluostrri m. ja-St., nur Gl. 2, 763, 7 (10. Jh.,
bair.): ‚Opferpriester, sacrificator‘ (got. [gud]- blostreis). S. -ri. —Ahd. Wb. I, 1233; Splett,
Ahd. Wb. I, 85; Starck-Wells 68.
Albert L. Lloyd, Rosemarie Lühr, Otto Springer. Etymologisches Wörterbuch des Althochdeutschen II. Vandenhoeck & Ruprecht, 1998. (ISBN 978-3-525-20768-0). s. v. 'bluostarhûs'. (https://ewa.saw-leipzig.de/articles/bluostarh%C3%BBs)