*fihuhirti m. ja-St., nur in Gl. (frk. und
obd.), seit dem 13. Jh. (vehirte): ‚Viehhirt, ar-
mentarius‘ (mhd. vihehirte sw. m., nhd. Vieh-
hirte). S. fihu, hirti. — *fihuhûs n. a-St. (urspr.
*-iz-/-az-St.), nur in Gl. (vȳhus; s. St. Strik-
ker, in Schützeichel, Addenda u. Corrigenda
(III) 328): ‚Viehstall, iumentarium‘ (mhd. vi-
hehûs). S. hûs. — Schützeichel, Glossenwort-
schatz III, 149; Lexer III, 347.